پنج شنبه, فروردین ۹, ۱۴۰۳

 سیستان وبلوچستان همچنان در فقر و رنج؛با گذشت ۱۲ دولت و ۱۰ مجلس

سید حمید کلانتری * به عنوان معاون امور تعاون،کار و رفاه اجتماعی آخر هفته ای که گذشت در معیت رئیس و جمع موثری از نمایندگان عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی به استان سیستان و بلوچستان سفر کردیم و از شهرهای خاش و زاهدان بازدید و دیدارها و نشست هایی با مسئولان استان و شهرستانها […]

سید حمید کلانتری *

به عنوان معاون امور تعاون،کار و رفاه اجتماعی آخر هفته ای که گذشت در معیت رئیس و جمع موثری از نمایندگان عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی به استان سیستان و بلوچستان سفر کردیم و از شهرهای خاش و زاهدان بازدید و دیدارها و نشست هایی با مسئولان استان و شهرستانها داشتیم.

در میان برنامه ها، بازدیدی که بسیار رنج آور و تاثر انگیز بود، بازدید از مناطق حاشیه شهر زاهدان و دیدن وضعیت اسف بار حاشیه نشینان بود.شهر زاهدان حدود هفت هزار هکتار وسعت و ۷۰۰ هزار نفر جمعیت دارد که متاسفانه هزار و دویست هکتار آن محل سکونت حاشیه نشینان است که جمعیتی معادل ۳۰۰ هزار نفر یعنی ۴۵درصد شهر را در برمی گیرد.

حاشیه نشینی یعنی زاغه نشینی یعنی زندگی فلاکت بار در چهار دیواری های آجری یا سیمانی یا تعدادی بلوک سیمانی روی هم گذاشته با مساحت های کوچک و بدون هیچ شکل و شمایل و نظم و انضباطی.

محله هایی که دیدیم کوچه مرتبی نداشت، اسفالتی در کوچه ها نبود،کوچه ها پر از خاک و زباله و فاضلاب جاری، نه مغازه ای نه درختی نه بهداشتی نه مدرسه ای، فقر بود و فلاکت اعتیاد رایج و معتادان در روز روشن مشغول، در یک لحظه شرم بر تمام وجودمان مستولی شد، آیا واقعا این است دستاورد ما مسئولان و سازمان های دولتی و غیردولتی و نهادهای انقلابی. آنهم با گذشت نزدیک به ۴۰ سال از جمهوری اسلامی که اصلی ترین شعار و ارمانش عدالت،رفع فقر و محرومیت زدایی بوده است.

چطور می شود این مساله را باور و هضم کرد که ۱۲ دولت و ۱۰ مجلس آمده و بیش از پانزده استاندار و شهردار آمده اند و رفته اند و هنوز قریب به نیمی از جمعیت شهر مرکز استان در زشتترین شرایط و بدترین وضعیت انسانی و اجتماعی و محروم از حداقل امکانات زیستی زندگی می کنند یا بهتر بگویم زنده مانی را با دشواری و پستی پذیرفته اند.

چرا همیشه استانهای مثل سیستان و بلوچستان باید از نظر توسعه یافتگی و زیر ساختها و سرمایه گذاری آخرین استانهای کشور باشند؟ تا کی این مردم مظلوم و محروم باید با فقر فرهنگی و اقتصادی دست و پنجه نرم کنند.البته جالب است بگویم این مردم انقدر شریف و بزرگوارند که با وجود همه این مشکلات کمک های فراوانی برای ارسال به مناطق زلزله زده مهیای ارسال داشتند، همچنین شیعه و سنی و بلوچ و سیستانی همیشه مدافع نظام بوده اند و بیشترین آراء را در انتخابات ریاست جمهوری داده اند.

از اعضای محترم کمیسیون اجتماعی مجلس که این شرایط را از نزدیک ملاحظه و بررسی کردند انتظار می رود به کمک نمایندگان محترم استان در مجلس تدارک ویژه ای برای تدوین و پیگیری اصولی و اساسی مسائل استان در مجلس ببینند و اینک که فصل تصویب بودجه در مجلس فرا می رسد بر اساس مطالعات استان و سازمان برنامه و بودجه اعتبارات مشخص و خوبی برای ساماندهی بافت فرسوده و حاشیه نشینی در استان به تصویب برسانند.

البته به نظر می رسد اصولی ترین راهکار اعتماد به مردم و تلاش در جهت اموزش و توانمندسازی انان در قالب تشکلهای اجتماعی و اقتصادی مثل تعاونیهای تولیدی. خدماتی و توسعه روستایی باشد. یا کمک به ایجاد سازمانهای مردم نهاد و صندوقهای خودیاری و جلب مشارکت موسسات اجتماعی و خیریه بیرون استان می تواند بسیار مفید باشد.

همچنین پیشنهاد می شود که دولت محترم برای یک توجه و رسیدگی موثر به استان یک کمیته سه یا پنج نفره از اعضای دولت را مسئول ویژه امور استان نماید تا با پیگیری مستمر و مسافرت های لازم به استان و تقویت مدیریت و نیروی انسانی استان شاهد اتفاقات امید بخشی در پیشرفت و توسعه استان باشیم.

البته نهادهایی چون بنیاد مستضعفان، بنیاد برکت و کمیته امداد امام در توسعه سرمایه گذاری و توانمندسازی مردم می توانند نقش ویژه خودرا داشته باشند. البته در کنار همه این اقدامات ایجاد فضای کسب وکار و تسهیل شرایط برای حضور سرمایه گذاران و مشارکت فعال و هماهنگ مدیران استانی برای خدمت و سازندگی یک ضرورت قطعی است.

————————————

*معاون امور تعاون وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی

درج دیدگاه