چهارشنبه, فروردین ۲۹, ۱۴۰۳

کره چگونه از فقر غذایی به ثروت افسانه ای رسید؟

درست ۵۰ سال پیش،کره جنوبی وضعیتی متفاوت داشت. این کشور یکی از فقیرترین کشورها در جهان بود و روستاییان زندگی بسیار سختی در این کشور داشتند . آنچه پس از جنگ باقی مانده بود، مناطق ویران شده ای بود که با کمبود جدی غذا مواجه بودند. راهکار چه بود؟ دوبت تلاشی را برای احیای اقتصاد […]

درست ۵۰ سال پیش،کره جنوبی وضعیتی متفاوت داشت. این کشور یکی از فقیرترین کشورها در جهان بود و روستاییان زندگی بسیار سختی در این کشور داشتند . آنچه پس از جنگ باقی مانده بود، مناطق ویران شده ای بود که با کمبود جدی غذا مواجه بودند. راهکار چه بود؟ دوبت تلاشی را برای احیای اقتصاد روستاها در دستور کار قرار داد و در این مسیر سیستم تعاونی کشاورزی به‌منظور احیای اقتصاد روستایی، ریشه کن کردن فقر و بهبود وضعیت اقتصادی-اجتماعی کشاورزان، ایجاد کرد. باید توجه داشت که دولت بخش مهمی از این فرایند را در اختیار داشت . در حقیقت دولت به عنوان بازیگری اصلی و مهم فدراسیون تعاونی کشاورزی ملی یا ((NACF را در سال ۱۹۶۱ ایجاد کرد . این فدراسیون بانک کشاورزی و تعاونی‌های کشاورزی موجود در آن کشور را باهم متحد می‌کرد. از آن زمان،  NACF که در کره آن را بانام  Nonghyup  می‌شناختند، نقش حیاتی در توسعه اقتصاد کره و مدرن کردن کشاورزی و جوامع روستایی داشت.

حالا نیم قرن گذشته است. کره جنوبی یکی از ثروتمندترین کشورهاست با اقتصادی مدرن و نیروگاه‌های فرهنگی. زمانی که جمعیت فرهنگ عامیانه در اطراف آسیا و مابقی جهان، رشد کرد (“موج کره‌ای”)، و نام‌های تجاری الکترونیکی مانند ال‌جی و سامسونگ بر بخش جهانی تسلط پیدا کردند، NACF رشد کرد تا به یک تعاونی به‌شدت موفق تبدیل شد.

طبق نظر سازمان ناظر بر تعاونی‌های جهان، این تعاونی سومین تعاونی بزرگ کشاورزی در جهان است.

سیستم تعاونی کشاورزی در کره، تنوع منحصر به فردی از فعالیت‌ها را دارد، مانند بانکداری، بیمه، بازاریابی کشاورزی و خدمات توسعه. این سیستم چند منظوره در ابتدا برای حمایت از کشاورزان کره‌ای اتخاذ شد زیرا کشاورزی متنوع و در مقیاس پایین،معمول بود و متوسط اندازه مزرعه‌ها به‌سختی به یک هکتار می‌رسید. موفقیت تعاونی‌های کشاورزی در کشور تا حدودی بر اساس ماهیت چندمنظوره آن‌هاست که اتحادیه‌های اعتباری و تعاونی‌های مصرف کننده را به جوامع روستایی آورده و توسعه روستایی را تسهیل می‌کنند.

NACF یک تعاونی چندمنظوره با چهار بخش تجاری اصلی است؛این چهار بخش عبارتند از  بازاریابی و عرضه کشاورزی، بازاریابی و عرضه دام، بانکداری و بیمه و خدمات توسعه. NACF پس از یک سازمان‌دهی مجدد در سال ۲۰۱۲ اکنون از طریق ۲۷ شرکت تابعه و دو سازمان مرتبط، به اعضا و مشتریانش خدمت رسانی می‌کند جالب است بدانید تعداد اعضا ی ۱۱۶۵ تعاونی برابر با ۲.۴۴ میلیون نفر هستند. این بعنی بیش از ۸۰ درصد تمامی کشاورزان کره‌ای.

کسب و کار بازاریابی و عرضه کشاورزی، حیاتی‌ترین خدمات NACF است زیرا به‌طور مستقیم باعث تضمین بازگشت سرمایه و سود بیشتر به کشاورزان عضو می‌شود. برای مثال در دهه ۱۹۹۰ به‌منظور مقابله با تغییرات به دنبال آزادسازی بازار و افزایش واردات از خارج از کشور، NACF سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای همواره تخفیف Hanaro Club را افتتاح کرد که عمدتاً محصولات کشاورزان کره‌ای را به فروش می‌رساند. معرفی این سیستم فروش مستقیم بین تولیدکنندگان و مشتریان این امکان را داد که قیمت‌های خرده فروشی کاهش پیدا کنند درحالی‌که هنوز هم قیمت نسبتاً عادلانه‌ای به کشاورزان پرداخت می‌شد. اکنون، بیش از نیمی از تمامی محصولات کشاورزی در کره جنوبی، توسط NACF و تعاونی‌های عضو آن در محدوده تولید حمل می‌شود، درحالی‌که ۲۰ درصد از تمامی محصولات کشاورزی که در محدوده مصرف به فروش می‌رسند توسط NACF و تعاونی‌های عضو آن، به آنجا هدایت شده‌اند.

کسب و کار بانکداری NACF (بانک NH) به ۱۹.۳ میلیون نفر مشتری با ۴۳.۹ میلیون حساب بانکی خدمت رسانی می‌کند، در حالی که تعاونی‌های عضو به ۲۷.۷ میلیون نفر مشتری با ۷۷.۸ میلیون حساب بانکی، سرویس می‌دهند. بادرنظر گرفتن تعداد ۳۶.۷ میلیون نفر مشتری مشترک، حدوداً ۷۰ درصد از جمعیت کشور از بانک NH یا تعاونی‌های عضو آن استفاده می‌کنند. این پایگاه مشتری گسترده برگرفته از خدمات بانکداری متنوع از جمله بانکداری شخصی، بانکداری خرده فروشی، بانکداری شرکتی، بیمه، کارت‌های اعتباری، اعتبار مشترک و از همه مهم‌تر شعب مناسب در سراسر کشور است. که این‌ها به‌ویژه در مناطق روستایی محروم از بانک‌های تجاری، موردنیاز است.

خدمات توسعه، فعالیت‌های مختلفی را به انجام می‌رساند که به نمایاندن منافع و حقوق کشاورزان، حمایت از رفاه آن‌ها و ترویج فعالیت‌های فرهنگی، کمک می‌کند. هم‌چنین این خدمات به تحقیق و توسعه در خصوص فناوری‌های جدید درزمینه کشاورزی می‌پردازد. از طریق برنامه‌های تبادل بین جوامع شهری و روستایی و کمپین “من مزرعه را دوست دارم” از همزیستی شهرها و مزرعه‌ها حمایت کرده و هم‌چنین به توسعه متعادل اقتصاد کشور، کمک می‌کند.

چالش NACF در آینده این است که به‌عنوان یک سازمان تعاونی، هویت خود را به‌درستی حفظ کرده و در عین حال در یک سیستم اقتصادی و تحت سلطه مدل با مالکیت سرمایه‌گذار، رقابتی بودن بیشتر را برای اعضای خود تضمین کند.

 

درج دیدگاه