به گزارش روابط عمومی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اصفهان، «محمد مغزی» مدیر روابط کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اصفهان در حاشیه برگزاری این نشست اظهارکرد: با توجه به سیاست واگذاری برخی اختیارات در حوزه تخصصی روابط کار به ادارات کل اجرایی و تقویت اختیارات اجرایی ادارات تابعه […]
به گزارش روابط عمومی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اصفهان، «محمد مغزی» مدیر روابط کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اصفهان در حاشیه برگزاری این نشست اظهارکرد: با توجه به سیاست واگذاری برخی اختیارات در حوزه تخصصی روابط کار به ادارات کل اجرایی و تقویت اختیارات اجرایی ادارات تابعه در سطح مراجع حل اختلاف کار با موضوع طرح طبقه‌بندی مشاغل، برنامه‌ریزی جدی در امر آموزش کارشناسان حوزه‌های تخصصی روابط کار در این اداره کل انجام شده است که جلسه آموزش تخصصی طبقه‌بندی مشاغل دو روزه در این اداره کل برگزار شد.
وی با اشاره به این‌که همه ساله سهمیه معینی برای تهیه و اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل از طرف وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به این اداره کل اعلام می شود، بنابراین توسعه و افزایش کارگاه‌های مشمول تهیه اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل در سطح استان اصفهان در دستور کار حوزه روابط کار قرار دارد.
وی تصریح کرد: با توجه به برنامه ابلاغی افزایش سطح آگاهی و دانش کارشناسان روابط کار در حوزه طبقه‌بندی مشاغل در دستور کار قرار گرفت و این جلسه آموزش در این اداره کل برگزار شد.
در این دوره دو روزه که توسط مهتاب خادمی از کارشناسان باسابقه حوزه روابط کار و طرح طبقه‌بندی مشاغل برای بیش از ۷۰ نفر از کارشناسان حوزه روابط کار استان اصفهان برگزار شد، کلیه مراحل تهیه طرح طبقه‌بندی مشاغل شامل تهیه شناسنامه شغل و تحصیل امتیازات و بررسی عوامل اصلی و فرعی و همچنین اجرای طرح و تطبیق وضع کارکنان با مشاغل به صورت تئوری و عملی تشریح شد.
پیشینه طبقه بندی مشاغل در ایران به سال ۱۳۰۱ باز می‌گردد و در سال ۱۳۲۵، آئین‌نامه طبقه‌بندی مشاغل همراه با اولین قانون کار تصویب شد. در سال‌های بعد و به مرور، قوانین آن نیز تکمیل شد و به یک قانون کلی تبدیل شد.
طبقه بندی شغلی شامل تمام جزئیاتی می‌شود که باید برای یک جایگاه شغلی خاص، تعیین شود. مواردی همچون میزان تحصیلات مورد نیاز برای استخدام در یک شغل، توانایی‌های لازم برای برعهده گرفتن مسئولیت‌های آن، حوزه کاری فرد شاغل در آن جایگاه، انتظارات مورد تایید و در نهایت میزان حقوق پرداختی بر اساس مجموع این موارد، همه در طبقه‌بندی مشاغل تعیین می‌شوند.
هدف انجام این کار این است که هر فرد با توجه به تخصص خود در یک جایگاه مشخص استخدام شده و با توجه به مجموع عوامل موثر همچون میزان کار، میزان خطرهای موجود در شغل و سایر عوامل مهم دیگر، حقوق کافی و لازم را دریافت کند.
