بررسی آمار ارزش‌افزوده فرش دستباف به قیمت‌های جاری نشان‌دهنده رشد ظاهری در این صنعت است، ولی بررسی‌های دقیق‌تر حاکی از آن است که این رشد، واقعی نبوده و ناشی از تورم است.
بررسی آمار ارزش‌افزوده فرش دستباف به قیمت‌های جاری نشان‌دهنده رشد ظاهری در این صنعت است، ولی بررسی‌های دقیق‌تر حاکی از آن است که این رشد، واقعی نبوده و ناشی از تورم است.
به گزارش تعاون آنلاین ، تازه ترین گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد که طی سال‌های گذشته سهم ایران از صادرات فرش کاهش یافته، به طوری که سهم ایران از صادرات فرش دستباف، در دوره ۲۰۰۳ – ۲۰۱۳ افت کرده و از ۴۱.۲۴ درصد ۳۱.۲۲ درصد رسیده است.
این در حالی است که سهم رقبای ایران مانند هند و ترکیه در حال افزایش بوده است. کشور هند توانسته است سهم خود را از ۱۱.۸۳ درصد در سال ۲۰۰۳ به ۲۶.۳۶ درصد در سال ۲۰۱۳ افزایش دهد و این امر می‌تواند زنگ خطری برای صنعت فرش دستباف ایران باشد.
علاوه بر این، سهم فرش دستباف ایران از صادرات غیرنفتی کشور در سال ۱۳۸۳ به ۷.۵ درصد رسیده بود که ۰.۷ درصد در سال ۱۳۹۳ کاهش یافته است. به عبارت دیگر، سهم فرش دستباف از صادرات غیرنفتی کشور در دوره ۱۳۸۳ – ۱۳۹۳ تقریبا ۹۱ درصد کاهش یافته است.
بنا به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، هرچند بررسی آمار ارزش‌افزوده فرش دستباف به قیمت‌های جاری نشان‌دهنده رشد ظاهری در این صنعت است، ولی بررسی‌های دقیق‌تر حاکی از آن است که این رشد، واقعی نبوده و ناشی از تورم است.
ارزش‌افزوده واقعی فرش دستباف ایران (به قیمت ثابت ۱۳۹۰) در دوره ۱۳۸۳ – ۱۳۹۱ کاهش حدود ۶۰ درصدی را تجربه کرده و از ۱۲۲.۵۳ میلیارد ریال در سال ۱۳۸۳ به ۴۹.۵۱ میلیارد ریال در سال ۱۳۹۱ رسیده است. بیشترین کاهش سالانه در این دوره، به ترتیب مربوط به سال‌های ۱۳۹۰ – ۱۳۹۱ و ۱۳۸۵ – ۱۳۸۶ است.
این آمار حاکی از نابسامانی و تضعیف فرش دستباف و ارزش‌افزوده واقعی آن، حتی در دوره‌هایی است که مشکل تحریم جدی هم وجود نداشته است.
بنابر اظهار مسئولان و مشاهدات میدانی، شاغلان و میزان تولیدات این صنعت در نواحی روستایی و عشایری نیز نسبت به گذشته کاهش را تجربه کرده است. این در حالی است که روزگاری نواحی روستایی و عشایری کانون اصلی تولید فرش‌های اصیل و صادراتی ایرانی بودند.
