جمعه, فروردین ۱۰, ۱۴۰۳

نماینده ایران در سازمان بین المللی کار مطرح کرد : هر تعاونی یک کنسرسیوم

تعاون آنلاین – روز گذشته جلسه هم اندیشی برند سازی، توسعه صادرات و حضور موثر تعاونی ها در نمایشگاه های داخلی و خارجی در محل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برگزار شد. در این جلسه معاون تعاون، مدیر اداره کل توسعه تعاون و جمعی از مدیران تعاونی های صادراتی حضور داشتند . حسن افتخاریان تحلیل […]

تعاون آنلاین – روز گذشته جلسه هم اندیشی برند سازی، توسعه صادرات و حضور موثر تعاونی ها در نمایشگاه های داخلی و خارجی در محل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برگزار شد. در این جلسه معاون تعاون، مدیر اداره کل توسعه تعاون و جمعی از مدیران تعاونی های صادراتی حضور داشتند . حسن افتخاریان تحلیل گر اقتصادی درباره نحوه تشکیل کنسرسیوم و ورود به بازارهای جهانی سخنرانی کرد.

وی گفت: «برند یعنی تعهد شما به مشتری. شرکت های خارجی چندین دهه فعالیت کردند و کالای با کیفیت تولید کردند تا تبدیل به برند شدند. برای بنگاه های کوچک و متوسط اولین برند ملیت است و ذهن مشتری بعد از اطلاع از ملیت کالا به دانسته هایش از آن کشور معطوف می شود به همین خاطر کشورهای اسکاندیناوی اجازه نمی دهند هیچ خبری از آن کشورها به بیرون درز کند. وجهه و نام تجاری اول برند ملی است و هر سازمان دولتی باید برای موفقیت بنگاه های کوچک و متوسط باید اول وجهه نام کشور را تصحیح کند. در وهله اول دولتها رقابت می کنند و زمینه را برای ورود بنگاه ها به تجارت جهانی فراهم می کنند.»

افتخاریان افزود: «سلایق مشتری هر روز تغییر می کند. از سال ۱۹۶۰ در دنیا قانون حمایت از مشتری وجود دارد بنابراین نمی توان با شعار “پس از فروش پس گرفته نمی شود” در صادرات موفق شد. در دنیا تمام بسترها فراهم می شود تا مشتری در همه جای دنیا بتواند شکایت کند و در اسرع وقت به آن رسیدگی می شود. رقابت جهانی یعنی دسترسی به اطلاعات و امروز مشتری راجع به هر محصولی تحقیق می کند و با تمام پیچیدگی های یک محصول سوالات تخصصی از فروشنده می پرسد و گارانتی می خواهد.»

این اقتصاد دان با اشاره به ۴ شرط سازمان تجارت جهانی برای صادرات ادامه داد: « اولین شرط برقراری ارتباط با مشتری که ما در این زمینه در کشور بسیار ضعف داریم. دومین شرط کار کردن به مفهوم جهانی است یعنی باید ساعت کاری و روزهای تعطیل خود را با جهان هماهنگ کنیم. سوم رقابت مثبت است که می گوید قیمت و کیفیت باید تناسب داشته باشد در غیر این صورت به راحتی از بازار خارج می شوید. چهارمین شرط نیز داشتن پشتکار  است. اصولا صادرات با فروش خارجی متفاوت است و کسانی که در امر صادرات فعالیت می کنند دیدگاه های متفاوتی دارند یعنی از چالش فرار نمی کند.به عبارت دیگر تمام صادرات بسته به ریسک است.»

حضور در نمایشگاه ها باید هدفمند باشد

این اقتصاد دان در ادامه تعاونی ها را تشویق به  نوآوری کرد و گفت: «باید محصول و شرکت خود را از دیگر رقبا متمایز کنید، انعطاف پذیر تولید کنید، سرعت و نوآوری داشته باشید، بازارگرا باشید، برای ارزش افزوده نسبی به سایر رقبا تلاش کنید، همگرا باشید و با هم رقابت نکنید، ارتباط نزدیک با توزیع کنندگان داشته باشید، بازار را تحقیق و بررسی کنید و در نمایشگاه حضور هدفمند داشته باشید.»

به گزارش تعاون آنلاین، افتخاریان درباره حضور هدفمند در نمایشگاه ها توضیح داد: «اگر محصولی نو و ابتکاری برای آشکار کردن و تحت تاثیر قرار دادن مخاطب ندارید در نمایشگاه شرکت نکنید چرا که رقبا دست شما را می خوانند و مشتری نیز شما را جدی نمی گیرد.»

وی با اشاره به این نکته که خدمات قبل وحین فروش شروع می شود عنوان کرد: « امروزه در دنیا کسی خدمات پس از فروش را به عنوان خدمت نمی شناسد پس خدمات پس از فروش را به عنوان یک مزیت فراموش کنید. همه محصولات به هر طریقی محصولات پس از فروش دارند و شما برای متمایز شدن باید قبل و حین خرید خدمات متفاوتی را برای مشتری در نظر بگیرید.»

نماینده ایران در سازمان جهانی کار افزود: «سازمان تجارت جهانی شرطی دارد مبنی بر اینکه اگر در کشوری توانمندیهای کنسرسیوم های صادراتی ارتقا پیدا نکند از این سازمان حذف می شود. به محض این که بازار تجارت ایران باز شود فقط یک فرصت تنفس پنج ساله برای محصولات کشاورزی وجود دارد و دیگر تولسد کنندگان با سیل عظیم محصولات خارجی مواجه می شوند.»

وی به دو الگو برای ورود به بازارهای صادراتی اشاره کرد و گفت: «اولین الگو این است که خودمان اقدام کنیم و با امکانات داخلی شرکت خود وارد بازار شویم. دومین الگو این است که یک شبکه درست کنیم و با شبکه های دیگر در جهان ارتباط داشته باشیم. در این الگو فروش و بازاریابی کار یک بنگاه کوچک عضو این شبکه نیست و اساسا این بنگاه توان این کار را هم ندارد. این شبکه های همکاری به بنگاه ها بسیار کمک می کند. تعاونی روی نقطه قوت تولید کننده تشکیل می شود. تولید کننده برای از دست ندادن بازار یک مقیاس اقتصادی تعریف می کند و تولید را در حجم خاصی در اختیار تعاونی قرار می دهد و تعاونی هم برای تامین نهاده ها و هم برای فروش محصول چانه زنی می کند. تعاونی خود یک شبکه است. همچنین تعاونی به نوعی اتحادیه هم هست چرا که تمام کارهای اتحادیه را در مقیاس کوچک تر انجام می دهد.»

کنسرسیوم چیست؟

حسن افتخاریان درباره کنسرسیوم گفت: «کنسرسیوم یعنی همکاری و تعاونی هم به همین معناست. ما به دلیل وجود نفت در کشور سالهاست که کنسرسیوم را می شناسیم. تفاوت کنسرسیوم صادراتی با کنسرسیوم های فنی در این است که کنسرسیوم های صادراتی پایدار می مانند و پس از پایان پروژه تعطیل نمی شوند. کشورهایی مانند آرژانتین، برزیل، هند، شیلی و اخیرا ترکیه بنگاه های کوچک بسیاری دارند و فقط به واسطه تشکیل کنسرسیوم توانستند وارد بازارهای دنیا شوند. در برخی از این کشورها مانند مراکش برند ملی به حدی ضعیف بود که بنگاه ها حرفی برای گفتن نداشتند. در وهله اول برای ایجاد کنسرسیوم باید دولت ها حمایت کنند.»

وی ادامه داد: «کنسرسیوم در حوزه عمل می تواند یا ترویجی باشد یعنی بر تبلیغات متمرکز باشد و یا می تواند وارد فروش شود. نکته مهم این است که اگر تعاونی در زمینه کشاورزی فعالیت می کند کنسرسیوم های ترویجی و فروش مناسب نیستند. همچنین تعاونی های کشاورزی باید کنسرسیوم کیفی داشته باشند چرا که از سال ۲۰۱۹ برای تولید کنندگان مواد غذایی اگر گزارش سو استفاده از حقوق بشر داشته باشد کشور تحریم می شود. این طرح در حال حاضر در چند کشور اروپایی به صورت آزمایشی انجام می شود.»

افتخاریان با بیان این نکته که تعاونی خود نوعی کنسرسیوم نیز هست گفت: «تعاونی می تواند کنسرسیوم ایجاد کند و یا ساختار کنسرسیومی را در داخل تعاونی به کار گیرد. به یاد داشته باشید که در کنسرسیوم همه تولید کنندگان باید هم تراز باشند. تعاون یعنی همکاری و کنسرسیوم هم به همین معناست و سازوکار عجیبی ندارد فقط باید دانش بازاریابی و فروش بین الملل را به کار بگیرید جهانی فکر کنید.»

درج دیدگاه