تعاون آناین- بر اساس گزارش سازمان جهانی کار، زنان بیشتر از مردان در معرض خطر بیکاری قرار دارند. رقم بیکاری مردان ۵.۵ درصد است در حالی که این رقم برای زنان به ۶.۲ درصد رسیده است. علاوه بر شرق آسیا، شرق اروپا و امریکای شمالی، میزان بیکاری زنان در دیگر مناطق دنیا نیز بیشتر […]
تعاون آناین- بر اساس گزارش سازمان جهانی کار، زنان بیشتر از مردان در معرض خطر بیکاری قرار دارند. رقم بیکاری مردان ۵.۵ درصد است در حالی که این رقم برای زنان به ۶.۲ درصد رسیده است. علاوه بر شرق آسیا، شرق اروپا و امریکای شمالی، میزان بیکاری زنان در دیگر مناطق دنیا نیز بیشتر از مردان است. بر اساس آخرین آمار منتشر شده از سوی بانک جهانی، در سال ۲۰۱۴ جمعیت نیروی کار ایران از مرز ۲۷ میلیون و ۱۵۰ هزار نفر عبور کرده در حالی که میزان مشارکت اقتصادی زنان در ایران قریب به ۱۱ سال است جهشی به خود ندیده است. بررسی این روند نشان می دهد نسبت اشتغال زنان نسبت به مردان از نظر تعداد در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴) با رقم ۱۹.۹۶ درصد به بیشترین حد خود رسیده است.
حال در شرایطی که اشتغال به یکی از بزرگترین مسایل اجتماعی دولت و مردم تبدیل شده است و شهروندان از هر طیف و با هر سطح سواد عضوی از خانواده شان در زمره بیکاران در انتظار اشتغال است بانویی اهل کرمان تنها با پشتوانه همت و اراده اش دست به زانو گرفته و کسب و کاری راه انداخته که چرخ زندگی ۶۰ بانوی بی سرپرست و بد سرپرست را می چرخاند. از خانم شیخ اکبری مدیر عامل شرکت تعاونی«حریر دوخت بانوان یگانه» درباره فعالیتشان پرسیدیم که در پاسخ گفت:« در سال ۱۳۹۱ با سرمایه یک میلیون تومانی برای خرید ۲ چرخ خیاطی توانستیم برای ۳ نفر اشتغال زایی کنیم.اما اکنون با گذشت ۴ سال و سرمایه ای که به زحمت به ۵۰ میلیون تومان رسیده است ۳۰ بانو به صورت مستقیم و ۳۰ بانوی دیگر در منزل تولیدات شرکت تعاونی را تامین می کنند.»
این شرکت تعاونی که در تولید البسه یکبار مصرف همچون انواع لباس های بیمارستانی ، جراحی، اتاق عمل و کیف سلامت فعالیت می کند در طول دوره فعالیتش تنها با استفاده از تسهیلات ۱۲ میلیون تومانی جهت تهیه چرخ های خیاطی و با فروش تولیداتش به مراکز درمانی و بیمارستانی توانسته چرخ کارگاه خیاطی را بچرخاند.»
خانم شیخ اکبری مدیر عامل این شرکت تعاونی به «تعاون آنلاین» می گوید:«مراکز درمانی با لحاظ شرایط مناقصه مشتری کالاهای تولیدی ما هستند،ما نیز برای ماندگاری در این رقابت ناگزیریم با پایین ترین سود ممکن تولیداتمان را عرضه کنیم تا جایی که سود سالانه مجموعه در چند سال گذشته فقط ۵ میلیون تومان برآورد شده است»
این بانوی موفق کشور در سال ۹۵ می افزاید:«با توجه به کاهش قیمت ها و سود کم سالانه موضوع دیگری که ادامه حیات این مجموعه را با خطر مواجه می کند بدهکاری مراکز درمان به طرف های قرارداد است.برای مثال طلب ما در طول ۸ ماه گذشته از این مراکز به ۸۰ میلیون تومان رسیده است.رقمی که در صورت وصول می توانست بخش زیادی از مشکلات اقتصادی این مجموعه را مرتفع کند.»
بدهی بیمه ها به مراکز درمانی موضوع جدیدی نیست اما تبعات کاهش نقدینگی بیمارستان ها قطعا فراتر از رابطه میان دو نهاد درمانی و بیمه ای است.پای اشتغال و کسب وکارهایی در میان است که اگر دریافتی به موقع نداشته باشند ادامه حیاتشان ممکن نیست.کسب و کاری که جز با همت و اراده فردی شکل نگرفته و پشتوانه های میلیونی و میلیاردی ندارد اما نقطه روشن ماجرا در تعامل و همیاری است که در بخش تعاون وجود دارد و عرضه و تقاضا در مدار حضور شرکت های تعاونی پاسخ داده می شود.بدون تردید اگر و تنها اگر بیمارستان های بخش تعاون البسه مورد نیازشان را از شرکت تعاونی «حریر دوخت بانوان یگانه» تهیه کنند نیازی به حضور در مناقصه های نابرابر نباشد و بانوان بیشتری چرخ هایشان را روشن کنند.
