اغلب صیادان کشور در اتحادیه‌های صیادی عضو هستند و مسئولیت مرزبانی دریایی کشور را هم برعهده دارند در نتیجه به نوعی نیروی پدافند غیرعامل نظام محسوب می‌شوند که فعالیت‌هاشان به کاهش خسارات و صدمات منجر می‌شود؛ از همین رو حضور صیادان و فعالیت‌های آن‌ها در کشور بسیار ارزشمند است. تعاون‌آنلاین با علی شاهخوره نژاد مدیرعامل […]
اغلب صیادان کشور در اتحادیه‌های صیادی عضو هستند و مسئولیت مرزبانی دریایی کشور را هم برعهده دارند در نتیجه به نوعی نیروی پدافند غیرعامل نظام محسوب می‌شوند که فعالیت‌هاشان به کاهش خسارات و صدمات منجر می‌شود؛ از همین رو حضور صیادان و فعالیت‌های آن‌ها در کشور بسیار ارزشمند است.
تعاون‌آنلاین با علی شاهخوره نژاد مدیرعامل اتحادیه سراسری تعاونی‌های صیادی کشور درباره وضعیت و مسائل این تعاونیها گفت‌وگویی انجام داده‌است که در ادامه می‌آید.
چه تعداد تعاونی صیادی در کشور داریم؟
ما نزدیک به ۴۶۸ تعاونی صیادی در تمام مناطق مرزی شمال و جنوب کشور داریم. نزدیک به ۱۱ اتحادیه صیادی استانی هم داریم که دوتای این‌ها در حال حاضر نیمه‌فعال یا غیرفعال هستند و بقیه به فعالیت خود ادامه می‌دهند.
وضعیت کنونی تعاونی‌های صیادی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
وضعیت تعاونی‌های صیادی که به فعالیت صید و صیادی خود ادامه می‌دهند به طور کلی بد نیست، سازمان شیلات ایران هم همکاری‌های لازم را با تعاونی ها در سراسر کشور انجام می‌دهد. اما اگر در اساسنامه خود تعاونیها امتیازاتی درنظر گرفته شود بهتر است؛ مثلا وزارت تعاون که مسائل حقوقی تعاونی را در دست دارد به تعاونی‌های صیادی در شمال و جنوب کشور اعم از گلستان، مازندران، گیلان ، بوشهر، خوزستان و سیستان، امتیازاتی بدهد تا بتوانند آلات و عدوات صید و صیادی را برای اعضای خود با مجوز وارد کنند، یا اینکه خود اتحادیه‌های استانی یا تعاونیها مجوز این را داشته باشند که ماهی‌هایی را که در حال حاضر اشخاص غیر وارد کشور می‌کنند وارد کنند؛ این کار بهتر از این است که اشخاص حقیقی که عضو هیچ اتحادیه‌ای نیستند این کار را انجام دهند و ماهی‌هایی از کشورهای حوزه خلیج یا کشورهای دور وارد می‌کنند.
در سازمان شیلات ایران که یک سازمان دولتی و دارای پشتوانه مالی دولتی است در سراسر کشور ۱۳ هزار و ۶۵۰ ناوگان صیادی داریم اعم از قایق، کشتی و لنج که دارای پروانه هستند. از سوی دیگر نزدیک ۷۰۰۰ تا ۸۰۰۰ ناوگان صیادی که اکثرا قایق هستند بدون پروانه و به صورت غیرمجاز در کشور فعالیت می‌کنند که باید برای این مسئله چاره‌ای اندیشید. تعداد این دو گروه مجاز و غیر مجاز جمعا به نزدیک به ۲۰ هزار تا ۲۱ هزار ناوگان صیادی در کشور می‌رسند. همچنین نزدیک به ۱۸۰ هزار صیاد در کشور روزانه با صید و صیادی در کشور سروکار دارند و هم در شمال و جنوب کشور و هم در آب‌های آزاد فعالیت می‌کنند. با سازماندهی‌های که انجام شده است شیلات ایران بیش از۱۰ هزار پرسنل و نیروی کار اداری در سراسر کشور دارد. این ۱۰ هزار نفر سالانه اعتبار مالی از دولت دریافت می‌کنند و پشتوانه دولتی دارند در صورتی که اتحادیه صیادی هیچ پشتوانه مالی‌ای از طرف سازمان شیلات، از طرف جهاد و از طرف دولت ندارد.
برای تعامل اتحادیه با صیادان چه اقداماتی صورت می گیرد؟
ما در سفرهای استانی به بوشهر، مازندران و دیگر استان‌های حوزه کاری خود به صورت مرتب با صیادها سرو کار داریم و از نظر من اینکه بدون هیچ چشم‌داشت و حمایت مالی خاصی، کار را به بهترین نحو انجام می‌دهیم هنر محسوب می‌شود. همچنین در اتفاقات ناگهانی که برای صیادان رخ می‌دهد و یا مواجهه آن‌ها با دزدان دریایی پیگیر ماجرا هستیم. اما متأسفانه برای انجام فعالیت‌های بیشتر از نظر مالی حمایت نمی‌شویم و تلاش‌هایی هم برای افزایش درآمد و دریافت کمک مالی انجام دادیم اما به جایی نرسیده‌است و این موجب می‌شود که کارها راکد بماند.
پیشنهاد شما برای برای ارتقای فعالیت‌های تعاونی‌های صیادی کشور چیست؟
متأسفانه ما در میان اتحادیه‌های استانی می‌بینیم که تنها اتحادیه مازندران فعالیت خوبی در زمینه پرورش و رهاسازی ماهی‌هایی مانند سفید یا کپور انجام می‌دهد و سایر اتحادیه‌ها این فعالیت ندارند درنتیجه از نظر درآمدی اوضاع مناسبی ندارند.
پیشنهاد می‌کنم یک سری امتیازات برای گسترش فعالیت‌های تعاونی‌های مرزی کشور درنظر گرفته شود؛ چرا که این تعاونیها قابلیت این را دارند که یک سری ارزاق عمومی را وارد کنند که اشخاص دیگر نمی‌توانند این کار را انجام دهند. اگر امتیازات بیشتری به تعاونیها داده شود اوضاع آن‌ها و وضعیت اشتغالشان بهتر می‌شود.
