سیدحمید کلانتری معاون تعاون،وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی آقای رئیس جمهور ۲۴ آبان در اولین همایش مسئولیت اجتماعی به نکته مهمی اشاره کردند که جامعه ما توجه لازم به معضلات و مشکلات اجتماعی جامعه و متقابلاً مسئولیت اجتماعی گروهها، نهادها، بنگاهها و توانمندان به دلیل سیاست زدگی و پرداختن به مسائل حاشیه ای و اختلاف […]
سیدحمید کلانتری
معاون تعاون،وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی
آقای رئیس جمهور ۲۴ آبان در اولین همایش مسئولیت اجتماعی به نکته مهمی اشاره کردند که جامعه ما توجه لازم به معضلات و مشکلات اجتماعی جامعه و متقابلاً مسئولیت اجتماعی گروهها، نهادها، بنگاهها و توانمندان به دلیل سیاست زدگی و پرداختن به مسائل حاشیه ای و اختلاف برانگیزندارد برگزاری این همایش که جای آن بسیار خالی بود و باید خیلی زودتر ازاینها برگزار می شد تذکری برای نوشتن این یادداشت و جلب نظر و مشارکت فکری و علمی اندیشمندان، صاحبنظران حوزه جامعه شناسی و علاقمندان مقابله با آسیبها و ناهنجاری های اجتماعی و مسوولیندستگاههای اجرایی مرتبط و مدیران بنگاههای اقتصادی شد.
مطلب را با طرح چند سئوال آغار می کنم :
- چرا فاصله طبقاتی در جامعه گسترش یافته و چرا احساس مسوولیت گروهها و افراد برخوردار نسبت به سرنوشت نیازمندان قابل قبول نیست؟
- چرا تنشها، مشاجرات و مقابله های اجتماعی در اختلافات و تعاملات اجتماعی بسیار بیشتر از اظهار لطف و محبت و گذشت است؟
- چرا نرخ طلاق در جامعه به ویژه کلان شهرها بالارفته است و نسبت به آسیب های ناشی از آن و پیدایش زنان سرپرست خانوار و کودکان طلاق بیتفاوت شده ایم ؟
- چرا گریز از قانون به انحاءگوناگون و در میان قشرهای مختلف متأسفانه به یک فرهنگ رایج تبدیل شده است؟
- چرا در روابط اجتماعی دروغ، تهمت و بدگویی، غیبت و تخریب براساس مطالعات مختلف افزایش یافته و اخلاق نیکو، احترام به یکدیگر و توجه به حقوق مردم با افت روبروشده است؟
- چرا آسیبهای اجتماعی به ویژه درحوزه اعتیاد، فحشاء پنهان ، آشکار، روابط ناسالم ، شکننده و مخرب رو به رشد است و متقابلاً احساس مسئولیت اجتماعی در مقابله پیشگیری و کاهش آنها ضعیف است ؟
- چرا با این همه آموزههای اسلامی و دینی که جامعه را به رسیدگی به اموردیگران به ویژه خویشاوندان و همسایگان دعوت میکند شاهد بیتفاوتی خانواده های برخوردار و توانمند نسبت به سرنوشت شوم معتادان، کارتن خوابها، کودکان و کسانیکه برای تأمین معاش به ذلیل ترین روشها مثل پیدا کردن کاغذ یا پلاستیکی از درون زباله ها تن میدهند هستیم ؟
- و بسیار چراهای دیگر درزمینه آلودگی محیط زیست،عدم رعایت حقوق یکدیگر درجامعه و ترافیک، گسترش حاشیه نشینی و… در زمینههای مشابه قابل طرح است؟
- فکر میکنم براساس مجموعه مطالعات و بررسی ها مهمترین دلیل رشد همه این ناهنجاری ها و آسیبهای اجتماعی و اخلاقی، افت سرمایه اجتماعی و اعتمادعمومی و فراموش شدن اخلاق به صورت واقعی وعملی در جامعهاست.
- متأسفانه علیرغم باورهای دینی و اعتقادی بسیاری از دستورات اخلاقی و اجتماعی که میتواند پیوندهای درون جامعه را تقویت و امید به آینده را ارتقاء و روح مشارکت اجتماعی را بسط دهند به فراموشی سپرده ایم و نسبت به آنها دچار غفلت مزمن شده ایم.
- دلیل مهم دیگری که قطعا در این حوزه قابل توجه و تامل است اینکه ما اصولا در برنامه ها و اقدامات و طرح های توسعه نگاه سخت افزاری و نگرش فیزیکی داریم˓ حل مشکلات را در ایجاد زیر ساخت های فیزیکی،آب و برق و گاز و جاده و ساختمان و بندر و ریل و خرید و نصب انواع تاسیسات و سخت افزار ها می دانیم وکمتر به مسله آموزش و فرهنگ سازی و ملاحظات اجتماعی و آثار و تبعات رفتاری اقدامات توجه می کنبم باید بپذیریم که زیر بنای هر توسعه،توسعه در اندیشه ها،نگاهها،فرهنگ،اخلاق و رفتار و بعد توسعه فیزیکی و اقتصادی بر اساس آن می باشد.
- پیشگامان هدایت جامعه باید به طوراساسی و زیربنایی و جامع موضوع بسیار مهم و سرنوشت ساز سرمایه اجتماعی را در دستور کار قراردهند و برای غلبه بر هر یک از این ناهنجاری ها راهکارهای علمی و واقع بینانه اتخاذنمایند. دراین رابطه همهموثرین باید احساس مسئولیت نمایند، مقامات ارشد نظام، وزیران و دولتمردان، مجلس و دستگاه قضایی، دانشگاهها و مراکز علمی موسسات خصوصی و دولتی مرتبط، نهادهای خیریه و غیردولتی، مطبوعات و صداو سیما، فعالان شبکه های اجتماعی و سایتها، روشنفکران،فرهنگیان و هنرمندان،ائمه جمع و جماعات، سازمانهای فرهنگی و مساجد و همه کسانیکه احساس مسئولیت اجتماعی دارند باید در این راستا به خودآیند و با تشریک مساعی و کنارگذاردن اختلاف های سیاسی و جناحی متعهدانه و دلسوزانه بسیج شوند و در حل مشکل عزم و همت نمایند و باور کنیم که همه مسئولیم و همه باید پاسخگو باشند.
